Ścieżka “Pętla”
Najpiękniejszym fragmentem przyrody jest dolina rzeki Wapienicy, nazywana Doliną Luizy na cześć żony księcia Jana Sułkowskiego- Ludwiki, która przyjeżdżała tu często na spacery. W sercu doliny rozpoczyna się ścieżka, zwana Pętlą- niestety rzadko uczęszczają nią turyści i spacerowicze ze względu na jej długość, ale przede wszystkim na brak wiedzy o jej istnieniu . Pragnę zatem przybliżyć całą trasę „Pętli”.
Trasę zaczynamy od zapory zbiornika Wielka Łąka kierujemy się w górę asfaltową ulicą Tartaczną. Dochodzimy do mostu na potoku Barbara- to jeden z dwóch dopływów zbiornika.
Podążając dalej dochodzimy do skrzyżowania. Jest to zarazem początek i koniec „Pętli”, gdyż skręcając obojętnie w którym kierunku zawsze wyjdziemy w tym samym miejscu. My zaczynamy „Pętlę” kierując się w lewo. Po przejściu niecałych 200 metrów po prawej stronie mijamy “zameczek” myśliwski Sułkowskiego. Dalej po lewej możemy spostrzec paśnik- drewnianą konstrukcję służącą dokarmianiu zwierzyny-szczególnie w okresie zimowym.
Mijamy kolejny most, potoku Barbara. Płynie on kaskadami o często stromych spadkach w naturalnym, dzikim, nienaruszonym przez człowieka krajobrazie.
Dalej miejsce składowania i wywozu drewna. Niestety wycinka drzew w tak wyjątkowym przyrodniczo terenie nie powinna mieć miejsca na taką skalę…
Docieramy do ostatniego mostu na potoku Barbara skręcając w prawe i kierując się w górę po kamienistej ścieżce. Docieramy do najwyżej położonego punktu ścieżki (710m n.p.m.), po lewej droga, którą dotrzemy na Stołów. My kierujemy się prosto w dół. i docieramy do źródełka. O czystości tej krystalicznej wody niech świadczą obecne tu mchy i porosty.
Rozpoczyna się część widokowa na pasma Błatniej i Szyndzielni. Mijamy polanę zwaną “Małą Łąką” po lewej stronie ścieżki płynie potok Wapienica. Który towarzyszy już prawie do końca. Potok stopniowo oddala się od trasy, a my docieramy do skrzyżowania, z którego rozpoczynaliśmy ścieżkę „Pętla”.